Een nieuw fenomeen in de modewereld, flagdressing. Ik moest ook even googlen wat dat is, maar het is dus je kleding aanpassen naar de kleuren van de vlag van het land dat je bezoekt. Typisch iets voor royals om te doen, maar ik heb er inmiddels een grappige variant op gevonden: lovedressing.
Lovedressing is dus je stijl en kleuren aanpassen aan het thema van het bruidspaar. Ik heb natuurlijk altijd m’n toga aan, maar die doe ik pas vlak voor de ceremonie aan en na de ceremonie zo snel mogelijk weer uit. Ondanks het feit dat het een zomertoga is, is ie toch best wel warm.
Inmiddels heb ik dus aardig wat “werkkleding” in allerlei kleuren, van diverse pastelkleuren tot donkerrood en knalblauw. Maar ook in de details kun je dit makkelijk doortrekken. Zo voltrok ik ooit een huwelijk met een Feyenoord sjaal om, stond ik met klompen onder m'n toga in de koeienstal letterlijk tussen de koeien, had ik met het Harry Potter themahuwelijk een heksenhoed op en huwelijken op paarse vrijdag heb ik uiteraard een paarse sjaal om.
Onlangs sloot ik het huwelijk tussen S&L, een heerlijk prachtig stralend stel en al bij het kennismakingsgesprek hadden we direct een enorme klik. De bruidegom is een oud honkbal pitcher en de bruid speelde jarenlang softbal en is geboren in Boston, Amerika. Nou wil het geval dat onze pubers en mijn man ook honkballen en we kijken dus met enige regelmaat naar Amerikaanse honkbalwedstrijden op tv.
Gelijk ontstond mijn plannetje om wat honkbaltermen in de speech te verwerken én een nieuwe variant van mijn lovedressing toe te voegen. Want Boston heeft een geweldig leuke honkbalploeg genaamd de Boston Red Socks. Laat ik nou een paar rode sokken in de kast hebben liggen….
Vlak voor de ceremonie had ik mijn enkellaarsjes aan gedaan om niks te verhullen en nam ik even de fotografe en videograaf apart en vertelde ze van mijn plannetje. Hun ogen gingen glinsteren van voorpret en toen het bruidspaar eenmaal hun entree hadden gemaakt en ik de gasten had verwelkomt, sprak ik in het kort de Amerikaanse gasten toe. Zij hadden allemaal de Engelse vertaling van de speech op hun stoel liggen, zodat ze mee konden lezen en zo niets hoefden te missen van alles wat er ging gebeuren.
Het is natuurlijk ontzettend bijzonder als er gasten van de andere kant van de wereld speciaal overvliegen om de ceremonie bij te wonen, dus een groter eerbetoon aan hun thuis kon ik niet brengen en dus zei ik:
"There’s only one thing to do to welcome our American guests and bring honor to your hometown". En terwijl ik dat zei trok ik m’n toga omhoog en stond ik daar, met m’n Red Socks, "Boston, we love you!!!"
Groot applaus van de gasten en de vader van de bruid reageerde op z’n Amerikaans. I love it, I love you, wonderful, wonderful! :-)
Comments